Przed dwoma laty premier Beata Szydło powołała mnie na stanowisko Sekretarza Stanu w Ministerstwie Edukacji Narodowej. To pewnego rodzaju zwieńczenie mojej drogi zawodowej: nauczyciela i wieloletniego parlamentarzysty zajmującego się polską edukacją. Jako wiceminister edukacji odpowiadam za reformę szkolnictwa zawodowego i edukację włączającą.Całe moje zawodowe życie związane jest z oświatą. Ukończyłam filologię polską na Uniwersytecie Wrocławskim. Od 1983 do 2006 roku pracowałam jako nauczycielka języka polskiego w szkole podstawowej w Kamiennej Górze, byłam radną miejską i radną Sejmiku Wojewódzkiego, wiceburmistrzem Kamiennej Góry, pełniłam funkcję dolnośląskiego wicekuratora oświaty. Od 2006 nieprzerwanie sprawuję mandat poselski angażując się w sprawy polskiej edukacji. Świadczy o tym moja wieloletnia praca w Komisji Edukacji, Nauki i Młodzieży czy podkomisji stałej ds. jakości kształcenia i wychowania, ale również kilkadziesiąt interpelacji poselskich i kilkadziesiąt wystąpień z trybuny sejmowej, liczne publikacje, rozmowy i interwencje w obronie polskiej szkoły. Jako posłanka wielokrotnie żądałam zaprzestania chybionych i szkodliwych eksperymentów uderzających w polskich uczniów.
Od listopada 2016 przewodniczyłam podkomisji nadzwyczajnej do rozpatrywania rządowych projektów ustaw wprowadzających reformę oświatową.
Posłem na Sejm Rzeczypospolitej Polskiej jestem już cztery kadencje, należę do Klubu Parlamentarnego Prawo i Sprawiedliwość. Zawodowo i prywatnie związana jestem z Dolnym Śląskiem, regionem jeleniogórskim i kamiennogórskim. Od uzyskania mandatu poselskiego także z Warszawą. Zawsze czułam potrzebę działania na rzecz innych i chętnie angażowałam się w działalność społeczną na rzecz lokalnych wspólnot. W latach 80-tych zaangażowana byłam w działalność „NSZZ Solidarność”. Byłam delegatem na Walny Zjazd Sekcji Krajowej NSZZ Solidarność Pracowników Oświaty i Wychowania.
Ponad 25 lat mieszkałam w Kamiennej Górze, niedawno wróciłam do Cieplic, gdzie przed laty urodził się mój syn Mateusz. Dziś ma on swoją rodzinę, a ja mogę cieszyć się dotąd nieznanym uczuciem miłości do mojego wnuka Kubusia.
Prywatnie wspieram działalność organizacji pozarządowych. Swój wolny czas, którego nie mam za dużo, spędzam z moim wnukiem i wśród przyjaciół. Lubię piesze wędrówki, najchętniej odpoczywam spacerując po lesie. U ludzi cenię szczerość i poczucie humoru.
W grudniu 2009 r. na wniosek Jeleniogórskiego Stowarzyszenia Osób Bezrobotnych Rada Miejska Jeleniej Góry przyznała mi zaszczytny tytuł Honorowego Obywatela Jeleniej Góra.